Schipper, Ignacy
| Nazwisko, Imię Pisownia imion została ujednolicona zgodnie ze „Spisem imion żydowskich” (Warszawa 1928). Była to jedyna możliwość uniknięcia dublowania się na liście osób. Odstąpiono od tej zasady w odniesieniu do postaci historycznych, których imiona są powszechnie znane w formie innej niż proponowana przez „Spis”.
|
Schipper, Ignacy |
|---|---|
| Rok urodzenia | 1884 |
|
Miasto Państwo, z którym była związana osoba ubiegająca się o paszport; najczęściej to, którego była obywatelem, choć w wielu przypadkach są to niepotwierdzone dane. Osobom wymienionym na liście przypisano takie obywatelstwo, jakie posiadały w dniu rozpoczęcia działań wojennych w ich kraju pochodzenia lub zamieszkania (w przypadku Austrii i Czechosłowacji to odpowiednio 11 marca i 28 września 1938 roku, a w przypadku Niemiec – stan sprzed dojścia NSDAP do władzy). Nie uwzględniono przypadków pozbawienia obywatelstwa przez państwa europejskie w latach 1918–1939. Osobom o statusie bezpaństwowców przypisano ostatnie znane obywatelstwo.
|
Warszawa |
|
Państwo Państwo, z którym była związana osoba ubiegająca się o paszport; najczęściej to, którego była obywatelem, choć w wielu przypadkach są to niepotwierdzone dane. Osobom wymienionym na liście przypisano takie obywatelstwo, jakie posiadały w dniu rozpoczęcia działań wojennych w ich kraju pochodzenia lub zamieszkania (w przypadku Austrii i Czechosłowacji to odpowiednio 11 marca i 28 września 1938 roku, a w przypadku Niemiec – stan sprzed dojścia NSDAP do władzy). Nie uwzględniono przypadków pozbawienia obywatelstwa przez państwa europejskie w latach 1918–1939. Osobom o statusie bezpaństwowców przypisano ostatnie znane obywatelstwo.
|
PL |
| Dokument | paszport Paragwaju |
| Los osoby | zginął/zginęła |
Schiper Ignacy vel Schipper Izaak Ignacy (1884–1943) – prawnik, historyk, orientalista, działacz polityczny, poseł na sejm w II Rzeczypospolitej
Urodził się 9 listopada 1884 roku w Tarnowie na ziemiach polskich pod zaborem austriackim.
Ukończył tarnowskie gimnazjum. Jako młody człowiek interesował się życiem społecznym Żydów. Studiował prawo w Krakowie i Wiedniu. Zrezygnował z kariery prawniczej z powodu zainteresowań badaniami historycznymi. Od młodości był zaangażowany w działalność socjalistyczną i syjonistyczną. W latach 1919–1927 sprawował mandat posła w Sejmie RP, należał do ścisłego kierownictwa socjaldemokratycznej partii Poalej Syjon. Był pracownikiem Instytutu Nauk Judaistycznych w Warszawie. Był również dyrektorem Żydowskiego Domu Akademickiego na Pradze. Należał do władz Światowej Organizacji Syjonistycznej.
W czasie II wojny światowej przebywał w warszawskim getcie, gdzie mieszkał z żoną, dwiema córkami i zięciem na ul. Kupieckiej 16. Udało mu się uniknąć deportacji do Treblinki m.in. dzięki temu, że był zatrudniony w gminie żydowskiej jako pracownik archiwum, a potem ukrywał się w schowku w bunkrze w kamienicy, w której mieszkał. Po klęsce powstania w getcie został wraz z rodziną wywieziony do Majdanka, gdzie wkrótce żona i córki zostały zamordowane, a on sam zmarł z wycieńczenia 10 czerwca 1943 roku.